Dus zo begint het nieuwe jaar als je boek over een paar maanden gepubliceerd wordt: herschrijven, herlezen, herschrijven, herlezen. En nog een keer. Maar mij hoor je niet klagen. Ok, soms dan, ik geef het toe. De kunst is genoeg pauzes te nemen – lange pauzes, buitenluchtpauzes, beweegpauzes – zodat de tekst je niet gaat duizelen en je er met een frisse blik naar kunt blijven kijken, ook al heb je hem al duizend keer gelezen en iets minder vaak geherformuleerd.
Tijd voor een pauze. Een beweegpauze zelfs. Maar eerst wilde ik hier delen dat de uitgeverij ook niet stil zit. Zoals deze week op de beurs in Houten. Aan de mooie banieren kan het niet liggen.
